|
||||||||
|
In 1975 was drummer Tommy Betzler in het Rijn-Main-gebied één van de oprichters van de Duitse cultband, Peacock (later P’Cock), die begin jaren tachtig drie albums uitbracht op IC Records. Het was toen nog een label van de elektronische muziekpionier, Klaus Schulze. Tommy speelde ook drums voor Klaus Schulze bij verschillende gelegenheden en werkte als roadie en podium / geluidstechnicus op Schulze’s grote Audentity-tour in 1983. Na een lange artistieke pauze en een carrière als horeca-eigenaar eind jaren ‘80 en gewerkt te hebben voor de Duitse tv in de jaren ‘90 -en een ernstige ziekte- keerde Tommy in 2007 op het podium terug met Picture Palace Music (het oudere project van Tangerine Dream-lid Thorsten Quaeschning) en verschillende andere projecten in de Duitse en Europese elektronische muziekscene. Een demo-tape opnemen en naar platenmaatschappijen sturen, bleek voor Peacock geen succes. Er waren veel afwijzingen, vooral met de reden dat de tijd van “progressive” rock echt voorbij was en disco nu de nieuwste trend was. Kortom, Peacock besloot uit elkaar te gaan. Maar dat wou Klaus Schulze niet... Om indruk te maken op Klaus werd besloten om een live concert te geven in de bekende zaal “Die Goldenen Krone” in Darmstadt/Duitsland, zodat het brein een muzikale indruk kon krijgen. Om een lang verhaal kort te maken: tijdens het volgende diner werd een platencontract getekend en een paar dagen later was Peacock al in de Panne-Paulsen Studio in Frankfurt om hun debuutalbum ‘The Prophet’ (1980) op te nemen, geproduceerd door Klaus Schulze zelf. Het album werd onder lichte dwang -er was al een band met dezelfde naam- uitgebracht onder de “nieuwe” bandnaam, P'cock. In 1981 volgde de tweede P'cock-release ‘In 'cognito’, die in de Klaus Schulze’s Studio in Winsen werd opgenomen en geproduceerd. P'cock bleek een van de meest innovatieve Duitse rockbands te zijn, die de versleten Krautrock liet links liggen, terwijl de new wave en de Neue Deutsche Welle op de drempel stonden terwijl ze wachtten, om au sérieux genomen te worden… Onder de titel ‘The IC Years’ bracht MIG-Music -gezien het innovatieve karakter van de band- P’Cock’s twee éérste albums uit. Op de tracklist van ‘The Prophet’ (1980) stonden zeven originele nummers, geproducet door Klaus Schulze en in de studio opgenomen door -volgens de info op de sticker die op de lp geplakt was- Tommy Betzler (drums, percussie), Achim Albrecht (Fender Strat gitaar), toetsenisten Utz Bender (zang, keyboards) en Peter Herrmann (keyboards, synthesizer) & Axel Krause (bas). Het album opent met de titelsong die rustig gedragen wordt door de keyboards en synthesizer, terwijl Tommy Betzler het ritme strak aanslaat en Utz Bender’s zang hier erg futuristisch klinkt. Verder spelen op nummers als “The Actors Fun”, “N 1,4” en “Fly Your Kite” de vervreemde gezangen en ritmes een belangrijke rol op dit eerste album een belangrijke rol. Bender’s overtuigende zang, dient zoals op“Silver Swallow” ook ballad-achtige momenten. Doordat het tien minuten durende “La Mer” kosmische pioniers durft te benaderen, is de afsluiter een hommage aan deze pioniers. ‘In ‘cognito’ (1981), de opvolger, opent met het ruim 11 minuten durende “House in the Storm”. Het is een nummer dat bulkt (volgens kenners) van elektronica van de Berlijnse School, terwijl een synthesizerdirigent de muzikanten in de studio leidt. Niets is minder waar, want Klaus Schulze zat aan de knoppen. Dit is maar een momentopname, want e.e.a. duurt niet erg lang en het gaat zoals op “House in the Storm”, “Always Funny” en “Mother” daarna verder met zang en wat poppy input, totdat de elektronica -lees: Schulze- zoals op “Ban 'cock” weer de overhand krijgt. De elektrische gitaar speelt hier echter een grotere rol, wat te danken is aan de nieuwe gitarist Armin Strecker die de progressieve kant van het album wat optilt. Na de reguliere afsluiter “Mr. Pollution” zijn er nog twee bonus tracks. “Look (at Life)” en als afsluiter een kortere versie van “House of the Storm (short version)” die als instrumentaal ook diep in de Berlijnse school duikt. “P‘cock proved with ‘The Prophet’ and ‘In ‘cognito’ to be one of the most innovative German rock bands beyond the tapped out Krautrock idiom on the threshold of the New Wave and the New German Wave, which was still to be taken seriously in the beginning…” Eric Schuurmans
‘THE IC YEARS: THE PROPHET – IN ‘COGNITO’: Tracklist: ‘The Prophet’ (1980): 01. The Prophet - 02. The Actors Fun - 03. Toby - 04. Silver Swallow - 05. N 1,4 - 06. Fly Your Kite - 07. La Mer / Credits: Acoustic guitar, bass: Axel Krause / Drums, percussion: Tommy Betzler / Guitar (Fender Strat): Achim Albrecht / Keys, synth: Peter Herrmann / Keys, vocs: Utz Bender | Tracklist: ‘In ‘Cognito’ (1981): ‘In ‘Cognito’ (1981): 08. House in the Storm - 09. Funtime Sorrow - 10. Always Funny - 11. Ban'cock - 12. Mother - 13. Mr. Pollution [w/Roth-Profenius] – bonus tracks | bonus: 14. Look (At Life) - 15. House in the Storm / Credits: Bass: Axel Krause / Drums, percussion: Tommy Betzler / Keyboards, synth: Peter Herrmann / Lead guitar: Armin Strecker / Lead Vocs: Utz Bender | Music/Lyrics: Bender / Herrman / or as [noted] | Producer: Klaus Schulze | Discography P’COCK: The IC Years: The Prophet – In ‘cognito [2023] | 3 [1983] | In ‘Cognito [1981] | The Prophet [1980] |
|